Παρέμβαση για ισχυρή και βιώσιμη Αλίαρτο

Επειδή κανείς μέχρι σήμερα από τους αρμόδιους (;) όπως η δημοτική αρχή δεν τολμούν να προχωρήσουν σε δημόσια συζήτηση με φορείς και κατοίκους της Αλιάρτου και της ευρύτερης περιοχής προκειμένου να διαμορφωθεί μια συγκεκριμένη πρόταση για το τι διεκδικούν ο δήμος Αλιάρτου αλλά και οι όμοροι δήμοι και πολύ δε περισσότερο δεν τολμούν να προβούν σε δυναμικές διεκδικήσεις ανοίγουμε εμείς το θέμα.

Οι συζητήσεις με μυστικοπάθεια, η κακομοιριά, οι παρεμβάσεις τύπου «καφενείου», το παρασκήνιο με προτεραιότητα στην διασφάλιση της «καρέκλας» και η περιστασιακή συζήτηση του θέματος δεν προφέρουν τίποτα.

Έτσι λοιπόν, η πρόταση που καταθέτουμε προς σκέψη και συζήτηση είναι για έναν ισχυρό και βιώσιμο νέο δήμο με την συνένωση των δήμων Αλιάρτου, Θεσπιών και Θίσβης. Υπάρχει και ο δήμος Ακραιφνίας που ακόμα δεν έχει λύσει τα δικά του προβλήματα δεδομένου ότι το Κόκκινο και το Ακραίφνιο βλέπει προς Αλίαρτο ενώ το Κάστρο προς Ορχομενό.

Τόσα χρόνια με σαφέστατη ευθύνη των εκάστοτε δημοτικών αρχών, φυσικά και της σημερινής που εκ του αποτελέσματος κρίνεται ανεπαρκέστατη ο δήμος Αλιάρτου δεν κατάφερε να έχει καμία μορφή ανάπτυξης.

Αν και διαθέτει συγκριτικά πλεονεκτήματα (εκτάσεις αγροτικές, κτιριακές εγκαταστάσεις, αρχαιολογικούς χώρους, τοπία με ιδιαίτερο φυσικό κάλλος όπως οι κήποι που μαραζώνουν) αυτά ποτέ κανείς δεν κατάφερε να τα αναδείξει. Κύριο χαρακτηριστικό η μιζέρια.

Τώρα λοιπόν παρουσιάζεται μοναδική ευκαιρία, με την συνένωση με έναν ακόμα ιστορικό δήμο, τον δήμο Θεσπιών και με έναν τουριστικό δήμο, με πανέμορφες παραλίες στον Κορινθιακό, τον δήμο Θίσβης να δημιουργηθεί ένας μεγάλος Οργανισμός Τοπικής Αυτοδιοίκησης που θα διασφαλίσει την ανάπτυξη και το μέλλον των κατοίκων του.

Τώρα παρά ποτέ αυτό αποτελεί ανάγκη. Σε μια περίοδο οικονομικής κρίσης λίγες είναι οι περιοχές που έχουν ευοίωνες προοπτικές. Και η Αλίαρτος είναι μια από αυτές.

Υστερεί όμως σε κάτι. Υστερεί σε στελέχη σε πρόσωπα που θα μπουν μπροστά στην μάχη που ήδη έχει αρχίσει. Οι μέχρι σήμερα «ηγέτες» του τόπου δεν κάνουν τίποτα άλλο παρά να αποδεικνύουν πόσο «λίγοι» είναι μπροστά στις τεράστιες προκλήσεις. Τόσα χρόνια οι ίδιοι και οι ίδιοι οι οποίοι δεν έχουν πείσει περί του αντιθέτου. Δείχνουν… κουρασμένοι για να ασχοληθούν με τα προβλήματα του τόπου. Ας κάνουν όμως μια ύστατη προσπάθεια, να συμβάλλουν την περίοδο αυτή για την έξοδο από το τούνελ και στη συνέχεια ας αποσυρθούν. Είναι το καλύτερο που μπορούν να προσφέρουν. Θα τους το αναγνωρίσουμε. Είχαν τον χρόνο και την ευκαιρία αλλά αδράνησαν. Θα είμαστε άξιοι της τύχης μας αν τους εμπιστευτούμε ξανά.

Την ίδια στιγμή όμως πρέπει να σηκώνουν το ανάστημα όσοι έχουν υποστείλει την σημαία. Όσοι λόγο των καταστάσεων δείχνουν να έχουν αποστασιοποιηθεί αν και στην πραγματικότητα ενδιαφέρονται και εργάζονται από άλλες θέσεις, σε άλλο βαθμό αυτοδιοίκησης, περισσότερο από την σημερινή δημοτική αρχή. Πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Δεν μπορεί δηλαδή κάποιος να βοηθάει τον δήμο από την θέση για παράδειγμα του αντινομάρχη και να αποποιείται των ευθυνών για την ανάληψη πρωτοβουλίας στον δήμο που τον ανέδειξε.

Οι στιγμές για την αυτοδιοίκηση είναι ιστορικές και ιστορικές οι ευθύνες των στελεχών αλλά και των κομμάτων και στη προκειμένη περίπτωση του ΠΑΣΟΚ που πρέπει να ξεφύγουν από το ρόλο του Πόντιου Πιλάτου και να ανοίξουν νέους δρόμους, να δουν την πραγματική κατάσταση και όχι την κατάσταση που παρουσιάζουν ωραιοποιημένη ορισμένοι δημοσιογράφοι κατά πως τους βολεύει, και ανάλογα να πράξουν.

Το ζήτημα επιβάλλεται να εξεταστεί με την ανάλογη προσοχή, η εύρυθμη λειτουργία ενός δήμου δεν διασφαλίζεται με όρους… ποδοσφαίρου ούτε περιορίζεται στην έκδοση… πιστοποιητικών. Άλλος ο ρόλος του παράγοντα του ποδοσφαίρου, άλλος ο ρόλος του υπαλλήλου και άλλος ο ρόλος του αιρετού.

Σε διαφορετική περίπτωση οι ευθύνες θα αποδοθούν σε όλους. Ίσως όχι από εμάς αλλά από τη νέα γενιά σίγουρα…