Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2010

Σε λίγο... «φάουλ» παραγόντων της Αλιάρτου στην εκδήλωση της ΑΓΕΒ

Πήραμε ένα e-maile από φίλο αναγνώστη που περιγράφει ένα «φάουλ» από πολιτικούς παράγοντες της πόλης μας κατά την πρόσφατη εκδήλωση της ΑΓΕΒ. Θα διασταυρώσουμε τα όσα μας λέει και θα επανέλθουμε…
Διότι στο aliartosnet ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΓΡΑΦΕΤΑΙ ΤΥΧΑΙΑ.

Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2010

Η Αλίαρτος στη κόψη του «ξυραφιού»

«Έκτακτο ΔΣ την ερχόμενη Δευτέρα στον Ορχομενό για τον «Καλλικράτη» με ομόφωνο Ψήφισμα των Συλλογικών φορέων» σύμφωνα με το http://www.orchomenos-press.blogspot.com/ .

Επίσης συζήτηση για τον Καλλικράτη προκαλεί και η Τ.Ο. ΠΑΣΟΚ Ορχομενού με την συμμετοχή φορέων και βουλευτών.
Καιρός είναι να κινηθεί και η Αλίαρτος. Ας μη τα περιμένουμε όλα από τους άλλους.
Δεν μπορεί να «τρέχουν» οι όμοροι δήμοι για να μείνει η Αλίαρτος δήμος.
Δεν μπορεί όλοι να κοιτάνε τις «καρέκλες» και κανένας το τόπο. Δεν μπορεί η Αλίαρτος να παραμένει ο τελευταίος τροχός της άμαξας γιατί στο τέλος θα χάσει το… τραίνο.
Διαθέτει όλες τις προϋποθέσεις δεν είναι δυνατόν να συρθεί πίσω από άλλους δήμους.
Παρά την ανυπαρξία της δημοτικής αρχής «κρατιέται» ακόμα, λόγω θέσης και συγκριτικών πλεονεκτημάτων.
Βρισκόμαστε στο παρά 5, οι χάρτες για τους νέους δήμους είναι έτοιμοι στα συρτάρια –κύριοι της δημοτικής αρχής- αν δεν το ξέρετε ή αν δεν σας το λένε οι δήθεν σημαντικές «επαφές» σας, είναι βέβαιο ότι τα όρια έχουν χαραχθεί.
Μας έχουν μόνο σε ένα χάρτη, σε ένα σενάριο, αυτό των έξι δήμων. Ούτε στον χάρτη με τους πέντε δήμους, ούτε στον χάρτη με τους 4, ούτε στο χάρτη με τους τρεις και φυσικά ούτε στο χάρτη με τους δύο.
Δεν μένει χρόνος, συντονισμένες ενέργειες με πειστικά επιχειρήματα ΤΩΡΑ!!!
Γιατι διαφορετικά το «πουλάκι» ή μάλλον το… αεροπλάνο του δήμου θα πετάξει για άλλες πολιτείες… Και τότε δεν θα μείνετε στην ιστορία μόνο για την «ανυπαρξία» σας αλλά και για την απώλεια της έδρας του δήμου.

Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2010

Λαϊκή συνέλευση


Αφού η δημοτική αρχή συνεχίζει να παραμένει επί της ουσίας αδρανής πρέπει να λειτουργήσουν οι κάτοικοι της Αλιάρτου, να πιέσουν και να ζητήσουν λαϊκή συνέλευση πριν η κατάσταση γίνει μη αναστρέψιμη.
Πρέπει οι δημοτικοί «άρχοντες» να καταλάβουν ότι το αίτημα από μόνο του δεν μπορεί να λειτουργήσει και να αποφέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα δηλαδή να καταστήσει την Αλίαρτο έδρα ενός νέου διευρυμένου και ισχυρού δήμου. Απαιτείται διεκδίκηση. Διεκδίκηση με επιχειρήματα σοβαρά και όχι του τύπου «έχουμε δρόμους» (αυτό μας έλειπε να περπατάμε μέσα από τα χωράφια), «έχουμε τράπεζες», «έχουμε ΙΚΑ» (στον πάνω όροφο συνεργείου αυτοκινήτων), έχουμε κτήρια και δε ξέρω εγώ τι άλλο. Όλοι κάτι έχουν. Αυτό που ενδιαφέρει είναι τι θέλει η τοπική κοινωνία (σταματήσετε δηλαδή για λίγο να την γράφεται στα @@@ σας (παλιά σας παπούτσια εννοώ προς αποφυγή παρεξηγήσεως), καθώς επίσης τι θέλουν και που εξυπηρετούνται καλύτερα οι κάτοικοι των όμορων δήμων.
Απαιτούνται επίσης σοβαρές επαφές με τους όμορους δήμους και τους φορείς τους για να αποφευχθούν περιστατικά του τύπου «με την Αλίαρτο είμαστε» και από πίσω να συζητούν με την Θίσβη για δημιουργία άλλου δήμου. Δεν μπορεί να αγωνίζεται το Μαυρομάτι (αυτοδιοικητικοί του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ) και η Αλίαρτος να παραμένει παρατηρητής και με πολιτική ξεπερασμένη (εγώ ξέρω τον τάδε και ο ξάδερφος του μπατζανάκη του θείου μου ξέρει τον δείνα) να ζει ένα «όνειρο» που για να γίνει πραγματικότητα θέλει δουλειά πολύ. Η πραγματικότητα είναι διαφορετική οι προϋποθέσεις υπάρχουν όπως και οι χάρτες. Το δύο (δήμοι) έως έξι που ακούγεται αφήνει ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα. Το μόνο παρήγορο είναι ότι μέχρι στιγμής την ανυπαρξία της δημοτικής αρχής σε πολλά επίπεδα την καλύπτουν αυτοδιοικητικοί του δευτέρου βαθμού οι οποίοι όμως χρειάζονται βοήθεια. Συσπείρωση λοιπόν σοβαρότητα στην διεκδίκηση του δίκαιου και αυτονόητου αιτήματος και διαρκής ετοιμότητα από τους κατοίκους μέχρι να αφυπνιστεί η δημοτική αρχή έστω και περιστασιακά. Δεν έκανε τίποτα όλα αυτά τα χρόνια και δεν πρόκειται να κάνει στους μήνες που απομένουν. Ούτε και περιμένει πια κανείς τίποτα. Ας καταλάβει λοιπόν (η δημοτική αρχή) ότι οφείλει να δικαιολογήσει την ύπαρξή της έστω και τώρα, αν δεν μπορεί (το έχουμε ξαναπεί) δεν είναι ανάγκη να περιμένει τις εκλογές…

Σάββατο 13 Φεβρουαρίου 2010

Τρείς δήμους (Λιβαδειάς, Θήβας, Ορχoμενού) προτείνει ο Μίμης Νταλιάνης

Διαβάσαμε στο www.orchomenos-press.blogspot.com και στο www.viotia.blogspot.com ένα άρθρο παρέμβαση του νομαρχιακού συμβούλου Μίμη Νταλιάνη ο οποίος προτείνει ξεκάθαρα τρεις δήμους. Λιβαδειάς, Θήβας και Ορχομενού. Παραβλέπει δηλαδή έναν από τους μεγαλύτερους δήμος, τον δήμο στο κέντρο της Βοιωτίας τον δήμο ΑΛΙΑΡΤΟΥ. Και καλά οι δύο δήμοι Λιβαδειάς και Θήβας πως όμως «κόβει» Αλίαρτο και «βλέπει» Ορχομενό; Θα υπάρξει άραγε παρέμβαση ή έστω απάντηση από την δημοτική αρχή. Πότε ορισμένοι θα καταλάβουν ότι πλέον δεν τους υπολογίζει κανείς; Αν κάποιος δεν μπορεί να δώσει την μάχη για τον δήμο μας ας αποσυρθεί από τώρα. Ας μπούνε μπροστά όσοι τολμούν και έχουν όρεξη.
Ας δώσουν την μάχη και ας αποτύχουν. Δεν θα φταίνε οι ίδιοι, τις ευθύνες τις έχουν αυτοί που τόσο καιρό, τόσα χρόνια αδράνησαν...


Το πλήρες άρθρο του κ. Νταλιάνη έχει ως εξής:

ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ και Ικτίνος ή ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ το «κτήνος»

Άρθρο του Μίμη Νταλιάνη*

Πολλές φωνές εκφράζονται , με επιφύλαξη για το νέο σχέδιο Καλλικράτης και ρητορικά ρωτούν; ποια η πραγματική ανάγκη μιας τέτοιας μεταρρύθμισης εν μέσω οικονομικής κρίσης; Μια χαρά δεν είμαστε με τις υπάρχουσες Νομαρχίες και Δήμους; Τι θα κερδίσουμε ως πολίτες με την εκλεγμένη Περιφέρεια και τους διευρυμένους Δήμους;

Η συνέχεια ΕΔΩ

Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2010

Που είναι ο δήμος Αλιάρτου; Ωεο

Σε λίγο, άρθρο γνωστού νομαρχιακού συμβούλου πρώην αντινομάρχη που προτείνει τρείς δήμους στη Βοιωτία στους οποίους ΔΕΝ συμπεριλαμβάνει την Αλίαρτο. Μιλάει ΜΟΝΟ για ΛΙΒΑΔΕΙΑ, ΘΗΒΑ και ΟΡΧΟΜΕΝΟ...

Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2010

Παρέμβαση για ισχυρή και βιώσιμη Αλίαρτο

Επειδή κανείς μέχρι σήμερα από τους αρμόδιους (;) όπως η δημοτική αρχή δεν τολμούν να προχωρήσουν σε δημόσια συζήτηση με φορείς και κατοίκους της Αλιάρτου και της ευρύτερης περιοχής προκειμένου να διαμορφωθεί μια συγκεκριμένη πρόταση για το τι διεκδικούν ο δήμος Αλιάρτου αλλά και οι όμοροι δήμοι και πολύ δε περισσότερο δεν τολμούν να προβούν σε δυναμικές διεκδικήσεις ανοίγουμε εμείς το θέμα.

Οι συζητήσεις με μυστικοπάθεια, η κακομοιριά, οι παρεμβάσεις τύπου «καφενείου», το παρασκήνιο με προτεραιότητα στην διασφάλιση της «καρέκλας» και η περιστασιακή συζήτηση του θέματος δεν προφέρουν τίποτα.

Έτσι λοιπόν, η πρόταση που καταθέτουμε προς σκέψη και συζήτηση είναι για έναν ισχυρό και βιώσιμο νέο δήμο με την συνένωση των δήμων Αλιάρτου, Θεσπιών και Θίσβης. Υπάρχει και ο δήμος Ακραιφνίας που ακόμα δεν έχει λύσει τα δικά του προβλήματα δεδομένου ότι το Κόκκινο και το Ακραίφνιο βλέπει προς Αλίαρτο ενώ το Κάστρο προς Ορχομενό.

Τόσα χρόνια με σαφέστατη ευθύνη των εκάστοτε δημοτικών αρχών, φυσικά και της σημερινής που εκ του αποτελέσματος κρίνεται ανεπαρκέστατη ο δήμος Αλιάρτου δεν κατάφερε να έχει καμία μορφή ανάπτυξης.

Αν και διαθέτει συγκριτικά πλεονεκτήματα (εκτάσεις αγροτικές, κτιριακές εγκαταστάσεις, αρχαιολογικούς χώρους, τοπία με ιδιαίτερο φυσικό κάλλος όπως οι κήποι που μαραζώνουν) αυτά ποτέ κανείς δεν κατάφερε να τα αναδείξει. Κύριο χαρακτηριστικό η μιζέρια.

Τώρα λοιπόν παρουσιάζεται μοναδική ευκαιρία, με την συνένωση με έναν ακόμα ιστορικό δήμο, τον δήμο Θεσπιών και με έναν τουριστικό δήμο, με πανέμορφες παραλίες στον Κορινθιακό, τον δήμο Θίσβης να δημιουργηθεί ένας μεγάλος Οργανισμός Τοπικής Αυτοδιοίκησης που θα διασφαλίσει την ανάπτυξη και το μέλλον των κατοίκων του.

Τώρα παρά ποτέ αυτό αποτελεί ανάγκη. Σε μια περίοδο οικονομικής κρίσης λίγες είναι οι περιοχές που έχουν ευοίωνες προοπτικές. Και η Αλίαρτος είναι μια από αυτές.

Υστερεί όμως σε κάτι. Υστερεί σε στελέχη σε πρόσωπα που θα μπουν μπροστά στην μάχη που ήδη έχει αρχίσει. Οι μέχρι σήμερα «ηγέτες» του τόπου δεν κάνουν τίποτα άλλο παρά να αποδεικνύουν πόσο «λίγοι» είναι μπροστά στις τεράστιες προκλήσεις. Τόσα χρόνια οι ίδιοι και οι ίδιοι οι οποίοι δεν έχουν πείσει περί του αντιθέτου. Δείχνουν… κουρασμένοι για να ασχοληθούν με τα προβλήματα του τόπου. Ας κάνουν όμως μια ύστατη προσπάθεια, να συμβάλλουν την περίοδο αυτή για την έξοδο από το τούνελ και στη συνέχεια ας αποσυρθούν. Είναι το καλύτερο που μπορούν να προσφέρουν. Θα τους το αναγνωρίσουμε. Είχαν τον χρόνο και την ευκαιρία αλλά αδράνησαν. Θα είμαστε άξιοι της τύχης μας αν τους εμπιστευτούμε ξανά.

Την ίδια στιγμή όμως πρέπει να σηκώνουν το ανάστημα όσοι έχουν υποστείλει την σημαία. Όσοι λόγο των καταστάσεων δείχνουν να έχουν αποστασιοποιηθεί αν και στην πραγματικότητα ενδιαφέρονται και εργάζονται από άλλες θέσεις, σε άλλο βαθμό αυτοδιοίκησης, περισσότερο από την σημερινή δημοτική αρχή. Πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Δεν μπορεί δηλαδή κάποιος να βοηθάει τον δήμο από την θέση για παράδειγμα του αντινομάρχη και να αποποιείται των ευθυνών για την ανάληψη πρωτοβουλίας στον δήμο που τον ανέδειξε.

Οι στιγμές για την αυτοδιοίκηση είναι ιστορικές και ιστορικές οι ευθύνες των στελεχών αλλά και των κομμάτων και στη προκειμένη περίπτωση του ΠΑΣΟΚ που πρέπει να ξεφύγουν από το ρόλο του Πόντιου Πιλάτου και να ανοίξουν νέους δρόμους, να δουν την πραγματική κατάσταση και όχι την κατάσταση που παρουσιάζουν ωραιοποιημένη ορισμένοι δημοσιογράφοι κατά πως τους βολεύει, και ανάλογα να πράξουν.

Το ζήτημα επιβάλλεται να εξεταστεί με την ανάλογη προσοχή, η εύρυθμη λειτουργία ενός δήμου δεν διασφαλίζεται με όρους… ποδοσφαίρου ούτε περιορίζεται στην έκδοση… πιστοποιητικών. Άλλος ο ρόλος του παράγοντα του ποδοσφαίρου, άλλος ο ρόλος του υπαλλήλου και άλλος ο ρόλος του αιρετού.

Σε διαφορετική περίπτωση οι ευθύνες θα αποδοθούν σε όλους. Ίσως όχι από εμάς αλλά από τη νέα γενιά σίγουρα…

Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου 2010

Φλαμίγκο στην Αλίαρτο

Οι πελαργοί φεύγουν… τα φλαμίγκο έρχονται όπως έκανε γνωστό η δραστήρια Πρωτοβουλία Πολιτών Ορχομενού.

Και το σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι σε μια περίοδο που όπως μπορεί ο καθένας να παρατηρήσει στην περιοχή μας τουλάχιστον οι πελαργοί δεν εμφανίζονται τόσο συχνά όσο στο παρελθόν άρχισαν να μας επισκέπτονται εξωτικά πουλιά.

«Στα μέσα της διαδρομής Αλίαρτος - Θήβα και στον παράδρομο απέναντι από τα βενζινάδικα, παρατηρείται τις τελευταίες μέρες ένας μικρός συνωστισμός από αυτοκίνητα. Κόσμος μαζεύεται σε ένα συγκεκριμένο σημείο και θαρρείς, κοιτάζει στο κενό. Κάπου - κάπου αστράφτει και κάποιο φλας φωτογραφικής μηχανής ενώ διακρίναμε και μια μηχανή με τηλεφακό. Πλησιάσαμε για να να δούμε τι συμβαίνει και στις ερωτήσεις μας, κάποιος μίλησε για κάτι παράξενα πουλιά ενώ ένας ηλικιωμένος σταυροκοπιόταν. Τότε είδαμε δυό μεγάλα άσπρα πουλιά με έντονο ροζ χρώμα κάτω από τα φτερά τους και δύο μικρότερα με μωβ ράμφη. Ήταν ένα ζευγάρι φλαμίγκο με τα μικρά τους που προσπαθούσαν να τραφούν μέσα στα λιμνάζοντα νερά ενός χωραφιού. Περίεργα συναισθήματα και σκέψεις μας κυρίευσαν. Οι πελαργοί όλο και λιγοστεύουν στην περιοχή μας και ξαφνικά.. να! Εξωτικά φλαμίγκο ! Λές να είναι κάποιος οιωνός;» Σημειώνει χαρακτηριστικά η Π.Π.Ο.

LinkWithin